Loving You 8

Witajcie! W związku z tym, że mam luźny tydzień postanowiłam wrzucić kolejną część opowiadania. Niestety nie wiem kiedy dodam kolejne. Staram się pisać w wolnym czasie.
Mam dla Was niespodziankę. Postanowiłam zmienić osobę, która wcielała się w rolę Kate. A kto to będzie? Dowiecie się pod koniec tego nexta. ;)  A teraz nie zanudzam, tylko zapraszam do czytania.

****
Dwa miesiące później.
Dwudziestoparoletnia kobieta kolejny poranek spędziła w łazience. Od kilku tygodni miała poranne mdłości i zawroty głowy.
Weszła do pokoju z nadzieją na chwilę spokojnego snu. Położyła się i zasnęła. Obudziła się po południu. W sypialni panował półmrok. Najwyraźniej pokojówka zaciągnęła rolety na oknach.  Kate wstała i zauważyła na poduszce obok gałązkę białej róży. Wzięła ją do ręki i uśmiechnęła się. Wiedziała, że to Michael zlecił swoim pracownikom, aby przysyłali jej codziennie kwiaty. Pan domu tymczasem był od dwóch miesięcy na trasie koncertowej. Miał wrócić za pół roku.
Kate wstała powoli, ubrała się w ciemnozieloną sukienkę z małym dekoltem i udała się w stronę kuchni. wchodząc do niej zauważyła pokojówkę. Pracownica domu na każdym kroku pokazywała, jak bardzo nienawidzi kobiety. Od czasu wyjazdu jej szefa zdarzały się różne "wypadki", których ofiarą była Kate.
Podeszła do blatu i zaczęła szykować jedzenie.
-A ja właśnie miałam do Pani iść z jedzeniem. Coś się stało? Źle się Pani czuje? Słyszałam, że Pani wymiotowała.-powiedziała blondyna.
- To nic... Pewnie się czymś zatrułam.-odpowiedziała  Kate i usiadła z kanapkami przy stole.
-Nie lepiej iść do lekarza?-  Elena usiadła naprzeciwko kobiety. Ta jednak machnęła ręką i zaczęła jeść. Jadły w milczeniu. Po skończonym posiłku Kate postanowiła pójść na spacer.
"Może powinnam pójść do lekarza? Poczekam kilka dni.... Może przejdzie... A jak nie?"- tak rozmyślając doszła do wesołego miasteczka. Usiadła  na ławce i zaczęła rozmyślać. Nagle poczuła, że ktoś się do Niej dosiadł. Odwróciła się i zauważyła Paris. Dziewczyna była ubrana w jasne jeansy i czerwoną koszulę w czarną kratkę. Właśnie wróciła z zajęć tanecznych.
- Nie byłaś dzisiaj w szkole?-  zapytała Kate uśmiechając się lekko.
-Właśnie z niej wróciłam... Byłam w domu i zauważyłam, że Ciebie nie ma. Lena powiedziała mi, że wyszłaś na spacer, więc postanowiłam Ciebie poszukać... Bo mam problem...-dziewczyna posmutniała.
-Jaki?- kobieta spojrzała na Paris.
-Chodzi o Maxa..
-Tego, co tutaj przychodzi tak?
-Tak.
-To co się dzieje?
- Pokłóciliśmy się.
-O co poszło?
- Nie widzi problemu w tym, że Jane się do Niego dobiera. Nie pierwszy raz widziałam, jak się do Maxa dobiera.  Mnie to denerwuje, a Jego śmieszy.
- Jak to Go śmieszy to oznacza, że Jane prędzej, czy później odpuści, zauważy, że Max się z Niej śmieje.
-Ona nie odpuści... I w tym jest problem...- dziewczyna jeszcze bardziej posmutniała.
- A czy Ty się w Nim zakochałaś?- zapytała Kate śmiejąc się.
- Nie. Dlaczego tak myślisz?- Paris stanowczo zaprzeczyła.- Nie jest w moim typie- zaczęła się śmiać.
-Nie? Jesteś pewna?- Kate wstała. Ponownie zakręciło jej się w głowie.
-Źle się czujesz? Jesteś strasznie blada.- Paris też wstała i w ostatniej chwili złapała żonę swojego ojca. -Usiądź powoli.
-Już jest dobrze... Chodźmy do domu.- ponownie wstała i obie udały się w stronę domu.
-Powinnaś iść do lekarza...-powiedziała Paris.
-Jesteś już drugą osobą, która mi to mówi... Od kilku tygodni źle się czuję.-mówiła cicho kobieta.
- A może jesteś w ciąży?
- Nawet  tak nie mów- kobieta popatrzyła na nią. Paris zaczerwieniła się lekko i do końca spaceru nie rozmawiały.

****
Kilka dni później.

Siedziała w łazience. Miała na sobie niebieską koszulę nocną i tego samego koloru puchowy szlafrok. Był piękny styczniowy poranek.  Odliczała minuty. Jeszcze chwila i okaże się, czy jest w ciąży. Po upływie czasu zeszła z blatu i wzięła do ręki test. Powoli odkrywała wynik. Podejrzewała, że może być w ciąży, ale i tak pozytywny wynik ją zaskoczył. Uśmiechnęła się. Wyszła z pomieszczenia.
Nagle usłyszała rozmowę. Po chwili w drzwiach swojego pokoju ukazała się nastolatka.
-Tak jak tato wiem.- Kate podeszła do Niej i zapytała:
-Mogę na chwilę telefon? Muszę porozmawiać z Twoim ojcem.
-Tak, już Ci go daję.- powiedziała zwracając się do kobiety.- Wiesz co tato? Kate chce z Tobą porozmawiać.- oddała telefon.
-Witaj- powiedziała kobieta cicho do telefonu.
-...
-Musimy porozmawiać.
-...
-Stoisz, czy siedzisz?
-...
- To usiądź... Jestem w  ciąży.- usłyszała po drugiej stronie okrzyk radości.- Jak dziecko- mruknęła do siebie uśmiechając się. Tymczasem nastolatka wpatrywała się w kobietę. Widziała, że ta się cieszy. Ona też była szczęśliwa, że nie będzie sama.
-Nie nie byłam u lekarza. Zrobiłam test.
-...
-Tak zapiszę się, a teraz muszę już iść, bo jednak Twoje dziecko chce znowu do łazienki.- powiedziała czując kolejne mdłości. Oddała telefon i szybko udała się w stronę ubikacji.

*****
Przepraszam za wszystkie błędy, ale troszkę wyszłam z wprawy. ;)

I oto nowa Kate Jackson. :) Mam nadzieję, że Wam się spodoba :)