Loving You 19

 Tak tak... Źle dobrana piosenka... Dziękuję Wam za ponad 5700 wejść! Przypominam o zakładce "pytania do autora". A teraz zapraszam do czytania! :)

*****

Od tygodnia między małżonkami trwała cicha wojna. Każde z Nich unikało siebie nawzajem. 

Kobieta siedziała na bladoróżowym kocu.  Był piękny, ciepły wrześniowy poranek. Postanowiła spędzić cały dzień na dworze. Była ubrana w prostą, zwykłą, białą sukienkę, która miała marszczone ramiączka i zakrywała jej nogi aż do kostek. Pod biustem miała biały pas zwieńczony pięknym, czerwonym kwiatem róży. Obok niej słodko spała jej córeczka ubrana w jasnoróżowe śpioszki z namalowanym brązowym misiem, który spał zwinięty w kłębek. Dziewczynka miała na główce białą opaskę z kolorowymi kwiatkami. Mała właśnie otworzyła oczka i popatrzyła na swoją mamusię. 

- Co? Pewnie jesteś głodna...- kobieta uśmiechnęła się i wyjęła z wózka buteleczkę z mlekiem.- No chodź do mamy.- wzięła malutką i podała jej jedzenie. Kiedy Charlie skończyła, Kate włożyła ją do wózeczka i pchała go w stronę wesołego miasteczka. Tam usiadła na ławeczce. Charlie zaczęła płakać, więc kobieta wyjęła ją i przytuliła do swojej piersi. Mała jednak nie przestała krzyczeć. Kobieta wstała i zaczęła chodzić po wesołym miasteczku.  Zaczęła nucić melodię. W połowie piosenki zauważyła, że córeczka zasnęła z buzią przytuloną do piersi kobiety. Kate uśmiechnęła się i pocałowała dziewczynkę w policzek. 

- Kocham Cię... Tak mocno...- powiedziała idąc w stronę ławki. Mulatka uśmiechnęła się przez sen, tak jakby  zrozumiała słowa mamy. Zaczęła wywijać małymi piąstkami. Kobieta zaczęła je całować. 

 

Nagle usłyszała kroki. Odwróciła się i zauważyła idącą w jej stronę nastolatkę ubraną w białą bluzkę na ramiączka z  czarnym napisem "córeczka tatusia" i jasne, przecierane jeansy. Na stopach miała niebieskie conversy.

- Wiedziałam, że Ciebie tutaj znajdę...- rzekła Paris siadając na ławce.- Musimy porozmawiać...

- Co się stało?- kobieta usiadła obok nastolatki trzymając małą w objęciach.- Czemu nie jesteś w szkole?

- Uciekłam... Już nie chcę tam chodzić...

- Dlaczego?

- Szkoda gadać...

- Wiesz, że mi możesz wszystko powiedzieć.

- Ktoś rozpuścił plotę i wszyscy to podchwycili... 

- Jaką plotkę?- kobieta włożyła małą do wózeczka.

- Wyobraź sobie, że niby mam w domu narkotyki... A co jest w tym najlepsze? Od tej pory jestem wyzywana od narkomanek... Dzisiaj nauczyciele kazali przeszukać mój plecak... Wolałam uciec..- nastolatka była roztrzęsiona.- I... Chyba wiem, kto to zrobił...

- To czemu nie wskażesz tej osoby?

- Nie zrobię tego, bo ta osoba była kiedyś moją przyjaciółką. Domyślam się, że zrobiła to ze względu na Maxa... Widziałam, jak się na niego patrzyła...- zaczęła płakać. Poczuła jak kobieta ją przytula. Wtuliła twarz w jej sukienkę. 

- A Twój tata wie o tym?

- Nie i nie może się o tym dowiedzieć! Nie chcę, aby On...

- On co?

Jednak dziewczyna zamilkła. 

- Hm??

- Zacznę od początku. Tato w 1993 został oskarżony o molestowanie i teraz...

- Rozumiem... Chcesz, abyśmy przenieśli Ciebie do innej szkoły? A może chcesz prywatne nauczanie? Hm?

- Moglibyście to zrobić?- Paris spojrzała w oczy rozmówczyni.- Mam dosyć tego, że i Jego wyzywają... 

- Wszystko będzie dobrze...- kobieta pogładziła dłonią policzek dziewczyny.- Nie pójdziesz już do tej szkoły... Porozmawiam z Twoim ojcem o tym.

- Jesteście skłóceni... Ile to już trwa? Tydzień? O co poszło?

- O nic...

- Ochrona?- Kobieta popatrzyła zdziwiona na dziewczynę. 

-Skąd...?

-  Ja też się z Nim o to kłóciłam. Do czasu, kiedy fotoreporterzy mnie nie zaatakowali... Radzę Ci dobrze... Zgódź się chociaż na jednego ochroniarza. Inaczej nadal będzie wysyłał za Tobą ze dwie, trzy osoby z ochrony. Taki już jest... Musisz się zgodzić. Oni nie będą Ci wchodzić w życie... A poza tym, to ta kanapa nie jest zbyt wygodna do spania...- Nastolatka ponownie spojrzała na kobietę. 

Kate wstała i zaczęła iść z wózkiem do domu. 

- Gdzie idziesz?

-Ktoś musi  porozmawiać z Twoim ojcem.- nastolatka dobiegła do kobiety. Nagle obie usłyszały dzwonek telefonu. Nastolatka wyjęła go z kieszeni, rzuciła okiem na wyświetlacz i odrzuciła połączenie. Jej wyraz twarzy świadczył o tym, że dzwonił Max. Spojrzała znacząco na kobietę. Ta uśmiechnęła się lekko i poklepała dziewczynę po ramieniu. 

- Czemu nie odebrałaś? Moglibyście sobie wszystko wyjaśnić...

*****

Siedział  na kanapie oglądając film. Był ubrany w czerwoną, flanelową koszulę i czarne spodnie. Nagle poczuł, jak ktoś oplata jego szyję i całuje w kark.

- Przepraszam...- wyszeptała kobieta. Usiadła obok Niego. Ten jednak nie zwrócił na nią uwagi i dalej oglądał film. Wzięła pilota, wyłączyła telewizor i usiadła okrakiem na Jego kolanach. Jej dłonie powędrowały pod czerwoną koszulę. Uniósł lekko głowę. Oczy pełne zaskoczenia i szczęścia zmierzyły siedzącą kobietę i zatrzymały się na jej ustach.

- I kto wygrał?- zapytał. Złapał kobietę za pośladki i przyciągnął do siebie.  Ich wargi  dzieliły milimetry. Jej dłonie zaczęły rozpinać guziki koszuli. 

- Przepraszam.- Jeszcze raz wyszeptała.- Zgadzam się tylko na jednego ochroniarza, ale niech będzie chodzić za mną incognito, a i niech nie dobiera się do mnie, bo...

- Go zabijesz?- uśmiechnął się.

- Tak...- ich usta połączyły się w pocałunku. Kiedy Jego ręce zaczęły badać brzuch ukochanej, kierując się ku dołowi, ta je powstrzymała.

- Nie możemy... Jest za wcześnie... Jeszcze mnie boli... Poczekajmy chwilę. 

- Dobrze... W takim razie zostań tu. Ja za moment wrócę. Mam coś dla Ciebie.- wstał i wyszedł z salonu. Po chwili wrócił z małym pudełeczkiem w kształcie serca. 

- Pamiętasz, jak byłem u jubilera? Chciałem Ci to dać w dniu bankietu, ale zwyczajnie zapomniałem.- usiadł koło Niej.- Otwórz. Powinien Ci się spodobać.- Podał jej pudełeczko. Kate otworzyła je i jej oczom ukazał się złoty pierścionek z dużą literą J. Była ona wysadzana białymi brylancikami. W środku pierścionka kobieta odkryła napis: Michael i Kate na zawsze.

- Jest piękny...- była wzruszona. Jeszcze nikt nigdy nie dawał jej tak drogich prezentów.- załóż mi go.- wyciągnęła dłoń. Mike wsunął pierścionek na środkowy palec wysuniętej dłoni.- Jest cudowny... Musiał sporo kosztować...

- To nie wszystko. Mam jeszcze mały prezencik dla Charlie.- wyjął z kieszeni koszuli pudełko. Otworzył je i podał ukochanej. 

- Jest to bransoletka. Można ją założyć na nóżkę małej i z czasem powiększać.- powiedział gdy kobieta wyjęła  srebrny przedmiot. Na nim widniało imię malutkiej. Każda literka miała pozłacany środek z małymi diamentami. 

- Nie wiem, co mam powiedzieć... Jest śliczny!- uśmiechnęła się szeroko ukazując dwa rzędy idealnie białych zębów. Zaczęła Go całować po całej twarzy.- Paris też coś kupiłeś?

- Tak... Mam nadzieję, że się jej spodoba.- podszedł do komody pod telewizorem i wyjął małe urządzenie.- Od dawna mnie prosiła o nowego iPhone'a. Dam jej jak wróci do domu- schował telefon do szuflady. Kobieta zarumieniła się nieco i powiedziała:

- W zasadzie to... Paris jest już w domu...

- Jakto? Przecież miała być w szkole!

- Uspokój się. Już tam nie pójdzie. Ja jej nie puszczę! Musi zmienić placówkę!

- Co się stało?

- Po prostu... Nie czuje się tam zbyt bezpiecznie.

- Ktoś jej coś zrobił?!

- Wysłuchaj mnie i zrób to, o co Cię proszę.- stanęła naprzeciw Niego. Oplotła Jego kark dłońmi i zmusiła Michaela, aby ten spojrzał w jej oczy. 

- Dobrze... Postaram się...- Poczuł, jak kobieta całuje go w sam czubek nosa i wychodzi z wisiorkiem z pokoju. 

teraz...Ilonko... To Twoja zasługa! :D Ja umieram ze śmiechu! :D

.

.

.

.

.

.

Czy kiedykolwiek zastanawialiście się jak może wyglądać Wasz idol po kłótni z moją Kate?

.

.

.

.

.

.

Chcecie to widzieć?

.

.

.

.

.

.

Serio?

.

.

.

.

.

.

Jesteście tego pewni?

.

.

.

.

. 

Na 100%?

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Chcecie?

 .

.

.

.

.

.

.

.

.

  Sami chcieliście :D