Loving You 25

Jak widzicie- zrobiłam własny  kursor. :) Nie jest to takie trudne. :) Robimy wszystko tak, jak jest tutaj napisane :) http://zaczarowane-instrukcje.blogspot.com/2013/06/sposob-na-kursor.html a poprzedni znalazłam tutaj: http://www.cursors-4u.com/ Wybieramy "celebrity"-pop stars i szukamy MJ :) Jest On na stronie 5 :) Macie do wyboru- Michael wersja Ebony, Thriller, Jackson 5 i Mike z uniesionym palcem ( też era thriller) z białą rękawiczką. :) Mam nadzieję, że pomogłam :) Teraz nie zanudzam, tylko zapraszam do czytania.


*****

Usiadł na blacie koło Kate. Spojrzał na nią i powoli kierował wzrok ku otwartej dłoni kobiety. Serce biło mu jak oszalałe. Przełknął głośno ślinę i palcami prawej dłoni lekko rozwarł palce swojej żony. Widząc wynik testu uśmiechnął się, tymczasem Jego współmałżonka pobladła. Otworzyła lekko usta i nadal wpatrywała się na małą, prostokątną rzecz.
- Co się dzieje?
- n-n-nic...- zdołała wyszeptać. Chwilę potem zeskoczyła z blatu.
- Ej! W tym stanie...
- Tak wiem... Szczególna ostrożność...- wywróciła oczami.- Dziecko to nie wyrok... A zresztą... Testy mogą kłamać.
- Jesteśmy w szpitalu... Możemy wykonać badania.- podszedł do Niej. Położył dłonie na brzuchu i przyciągnął ją do siebie. Kate zaczęła się śmiać.
- Wahania nastroju... To w stu procentach ciąża.- wyszeptał tuż przy jej uchu.
- Gilgoczesz mnie zarostem w szyję!- poczuła mokry pocałunek tuż przy obojczyku.
- I dobrze...- przesunął usta na policzek ukochanej. Ta odwróciła się i jej ręce powędrowały na kark mężczyzny.
- Zdejmij te okulary.
- Nie.
- To ja je zdejmę.
- Dobra.- Kate zdjęła okulary i je połamała.
- Ej! To była moja ulubiona para...
- Tak wyglądasz lepiej. Po co je
nosisz?
- Blaski fleszy... Można oślepnąć.- westchnął, kiedy dłonie Kate zręcznie odpinały guziki Jego koszuli. Pomógł ją zdjąć i lekko uniósł kobietę do góry. Oplotła nogami Jego biodra. Jego usta odnalazły jej wargi. Postawił ją na podłodze i powoli zaczął rozpinać jej bluzkę.

Jakiś czas później.

Podwinęła jasnożółtą sukienkę i poczuła przyjemny chłód żelu. Była w pokoju ginekologa. Wpatrywała się w zielone ściany pomieszczenia. Mike razem z nią siedział na łóżku. Uśmiechnęła się i złapała dłoń Michaela.  Doktor chwilę pojeździł chwilę urządzeniem po brzuchu kobiety. Zaczął się wpatrywać w monitor. Okulary spadały lekarzowi na sam czubek spoconego nosa.
- Ile dni pani nie ma okresu?
- Jakieś dwa, trzy miesiące.
- Nie miała Pani żadnych mdłości ni nic?
- Nie... I co Pan tam widzi?- Lekarz uśmiechnął się.
- Macie już państwo jedno dziecko?
- Dwoje.- Michael i Kate odpowiedzieli równocześnie, po czym się uśmiechnęli.
- Popatrzcie tutaj.- wskazał na pewien punkcik.- To jest Wasz maluszek. Początek trzeciego miesiąca.- w oczach Kate pojawiły się łzy.
- Tutaj macie wydruk i za miesiąc zapraszam na wizytę.- wyłączył komputer i dał karteczkę dumnym rodzicom.
Kobieta zeszła z fotela i z krzykiem  rzuciła się  na swojego męża.
- Teraz nie będziesz brała małej na ręce, będziesz musiała uważać.
- O nie!
- O tak!
Razem wyszli z gabinetu. Szli w stronę sali, gdzie obecnie przebywała mała Charlie. Prawie pięciomiesięczne dziecko zaczęło już powoli siadać i rozglądać się po pokoju.
Mała akurat siedziała na kolanach swojej starszej siostry i wkładała rączki do buzi. Była ubrana w czarne śpiochy zapinane z przodu z namalowaną brązową małpką.
- A co Ty tutaj robisz?- kobieta usiadła przy nastolatce.
- Przyszłam. Nudziło mi się... Sama w takim wielkim domu...
- Przebrałaś ją?- zapytał Michael biorąc dziecko od nastolatki.
- Tak i nakarmiłam.- Paris wskazała na pustą butelkę.
- Daj mi małą.- kobieta wstała i podeszła do męża.
- Nie możesz jej dźwigać.
- No powaliło Go... Nic mi się nie stanie!- mała wyciągnęła rączki ku swojej mamusi.
- To siadaj.
- Głupek z Ciebie...- wzięła małą, która zaczęła płakać.- Już... Ciii...- całowała ją w główkę.
- W ciąży jest, że tata tak ją pilnuje?- nastolatka zaczęła się śmiać.
Obydwoje się zarumienili.
- Wy chyba żartujecie...- dziewczyna wstała.- Tak to jest, jak zostajecie sami.- zaśmiała się.- zaraz coś zmajstrujecie. Który miesiąc?
- Początek trzeciego.- kobieta zaczerwieniła się jeszcze bardziej.
- Wiadomo czy brat, czy siostra?
- Nie wiadomo,ale mam nadzieję, że to będzie syn, bo sam z czterema babami nie wytrzymam.- Mike zaczął pakować rzeczy małej. Tymczasem dziewczynka zaczęła ssać pierś mamy. Rączki zacisnęła w piąstki i zaczęła nimi wymachiwać.
- Zaraz się przenosimy?
- Tak.
- Ale wiecie, że tam w sali nie ma łazienki?- Paris zaczęła uciekać przed dwiema poduszkami lecącymi w jej stronę.- No co?? Tak tylko Was uświadamiam... Dobra już przestańcie!- Kobieta odłożyła małą do łóżeczka i stanęła obok swojego męża. Nastolatka zapiszczała, kiedy oboje zaczęli się do Niej zbliżać ze mściwymi uśmieszkami. Zaczęli ją łaskotać.
- Już! Dobra! Nie będę!- nagle w drzwiach sali stanęła czarna postać. Oparła się o framugę i wpatrywała się w śmiejącą dziewczynę.
- Wiedziałem, że tutaj będziesz.- Max usiadł na krześle przy Charlie.
Nastolatka przestała się śmiać. Wpatrywała się w nastolatka.
- A co Ty tutaj robisz?
- Mam badania kontrolne...
- Dobrze wiesz, że nie o to mi chodzi!
- Chodź Ci kogoś przedstawię.- wstał i złapał Paris za rękę i wyszli. Na korytarzu nikogo nie było, oprócz wózka dziecięcego.
- Zostań tutaj na chwilę.- Chłopak pobiegł i po chwili wrócił do Niej z dzieckiem na ręku.
- Kto to?
- Dobra... Wszystko Ci wyjaśnię... To jest mój syn.
- CO?!
- Pół roku temu dowiedziałem się, że zostałem ojcem... Matka Go porzuciła... Musiałem uciec, aby się Nim zająć.
- Jak ma na imię?- wzięła brzdąca na ręce. Chłopczyk uśmiechnął się ukazując bezzębne dziąsła. Miał króciutkie, czarne włoski. Wpatrywał się w Maxa i zapiszczał, aż mu wyleciał smoczek z buzi.
- Jak ma na imię?
- Max Junior!- nastolatek odpowiedział z dumą.
- Narcyz...- wywróciła oczami.- No chodź mały... Poznasz moją siostrzyczkę!- weszła z dzieckiem do sali. zastała tam zabawny widok. Mała siedziała oparta o brzuch ojca i płakała. Michael i Kate próbowali ją na wszelki sposób ją rozbawić. Robili dziwne miny, chowali twarze za misiami.
- A tej co?- usiadła z chłopczykiem bawiącym się jej włosami, przy ojcu.
- SKĄD MASZ TO DZIECKO?
- Spokojnie tato. Nikomu po nie ukradłam. To jest dziecko Maxa.
- CO?!
- No... To jest jego syn... Dlatego zniknął...

**** 

Witajcie! :) Przepraszam, że notatka jest jaka jest, ale sami wiecie, co się dzieje. Mam dla Was bardzo ważną informację. W związku z tym, że lada chwila zaczyna się rok szkolny, notki będą pojawiały się sporadycznie. Możliwe, że jedna notka będzie na cały miesiąc, ale nie martwcie się! Zrobię tak, jak poleciła mi jedna osoba- będę pisała w wolnym czasie i będę wszystko zapisywała w zeszycie. :)